[Hana to Yume] Drama CD [Oresama Teacher] ตำนานความนิยมของมาฟุยุซัง

Translate (Chinese --> Thai ) : NATSUO

CAST :
Kurosaki Mafuyu : Kitamura Eri
Kangawa Kohei : Kimura Ryohei
Maizono Yuuto : Ono Daisuke
Yui Shinobu : Sugita Tomokazu
Hayazaka : Mizushma Takahiro
Okegawa Kyotarou : Miyake Kenta
Shibuya Aki : Abe Asushi
Yamashita Takumi : Nakamura Daisuke
Okubo Kotobuki : Hashizume Tomohisa

ฮายาซากะ : ร้อน~ ใกล้จะปิดเทอมหน้าร้อนแล้วสินะ
มาฟุยุ : ฮายาซากะคุงปิดเทอมจะกลับบ้านเกิดงั้นเหรอ?
ฮายาซากะ : อะ ... อืม ...
มาฟุยุ : นี่ บ้านของฮายาซากะคุงเป็นยังไงเหรอ เป็นยังไงเหรอ? บอกให้เพื่อนสนิทอย่างมาฟุยุซังฟังบ้างสิ~
ฮายาซากะ : เอ่อ ... คือว่า ...
มาฟุยุ : อ๊ะ ! ไม่อยากให้รู้ที่อยู่อย่างนั้นเหรอ? ฉันไม่ตามไปหรอกน่า ! แต่ถ้าไม่ว่ายังไงก็อยากให้ฉันไปให้ได้ล่ะก็ ก็ไม่ใช่ว่าฉันจะเอาขนมไปทักทายไม่ได้หรอกนะ~~
ฮายาซากะ : ไม่เอาหรอกน่า ว่าแต่จะไปทักทายอะไรเนี่ย
มาฟุยุ : แน่นอนว่าก็ต้องไปพูดว่า “ไว้ใจได้เลยนะคะ” ในฐานะเพื่อนสนิทน่ะสิ  จากนั้นก็เล่าเรื่องที่พวกเราได้เจอกัน หลงผิด เข้าใจผิด ความเข้าใจในความเข้าใจผิด แล้วก็รวมไปถึงเรื่องราวที่เราต้องจากกัน---
ฮายาซากะ : เดี๋ยวก่อน มีหลายที่เลยที่อยากจะถาม ว่าแต่ทำไมตอนสุดท้ายถึงจากกันล่ะ?
มาฟุยุ : เอ๊ะ~ ? ไม่เอาน่า~~~ ฮายาซากะคุงล่ะก็~~~ ไม่อยากแยกกับฉันใช่ม้า~~?
ฮายาซากะ : เฮ้อ ....... เรื่องนั้นเอาไว้ก่อน เธอก็จะกลับบ้านเกิดเหมือนกันสินะ?
มาฟุยุ : หืม? ก็ใช่แหละ
ฮายาซากะ : ทางเธอเองก็เหมือนกันแหละ จินตนาการบ้านเกิดของเธอไม่ออกเลยแฮะ ......เธอมีเพื่อนไหมเนี่ย?
มาฟุยุ :  มีดิ !!! ฉันออกจะได้รับความนิยมนะ !!!
ฮายาซากะ : เอ๊ะ---?
มาฟุยุ : อ๊ะ ไม่เชื่อกันเลยสินะ สุดยอดไปเลยนะ ! พอฉันกลับไปที ทุกคนก็จะมารวมตัวกัน แล้วก็ล้อมฉันเอาไว้ที่หน้าบ้าน แล้วก็พูดว่า “มาฟุยุซัง~ มาฟุยุซัง~”

-----------ปิดเทอมหน้าร้อน ที่หน้าบ้านมาฟุยุ-----------
ลูกน้อง A : มาฟุยุซัง ฟังนะครับ~
ลูกน้อง B : มาฟุยุซัง เจ้าพวกโรงเรียนนิชิมันทำตัวกร่างมากเลยอะ!
ลูกน้อง C : มาฟุยุซัง ดูจักรยานของผมสิครับ ! โดนอ.พังตอนที่กำลังขี่อยู่ในโรงเรียนอะ
มาฟุยุ : ......เฮ้อ......
ลูกน้อง D : มาฟุยุซัง~~
มาฟุยุ : พอฉันกลับมาทุกคนก็รวมตัวกัน ล้อมฉันเอาไว้ที่หน้าบ้าน ...
ลูกน้อง A : มาฟุยุซัง ฟังอยู่รึเปล่าครับ~
ลูกน้อง C : มาฟุยุซัง~
ลูกน้อง B : มาฟุยุซัง~~~~
ลูกน้อง ∞ : มาฟุยุซัง~~~~
มาฟุยุ : .......พวกนาย...อย่ามานั่งยองๆกันอยู่ที่หน้าบ้านฉันสิยะ
มาฟุยุ : หน้าร้อนค่ะ ปิดเทอมหน้าร้อนแล้วค่ะ หยุดการใช้ชีวิตนักเรียนม.ปลายที่มิโดริกาโอกะเอาไว้ซักพักนึง ตอนนี้ฉันกลับมาบ้านเกิดที่ไซตามะค่ะ ถึงจะมีแต่แยงกี้เต็มไปหมดเหมือนเดิม แต่มาฟุยุไม่ยอมแพ้หรอกค่ะ ! ฉันจะแสดงพลังเด็กสาวม.ปลายที่เรียนรู้มา 1 ปีให้ทุกคนได้ดูเอง !

[Hana to Yume] Drama CD [Oresama Teacher] ตำนานความนิยมของมาฟุยุซัง

มาฟุยุ : อ่า— ในที่สุดทุกคนก็กลับไปซักที ....... ดีจริงๆนะที่กลับไปก่อนที่แม่จะกลับมา ...
ไมโซโนะ : คุณแม่ ... เหรอครับ?
มาฟุยุ : หืม? ทำไมเหรอคะ รุ่นพี่ไมโซโนะ?
ไมโซโนะ : จะว่าไปแล้ว โรงเรียนที่มาฟุยุซังกำลังเรียนอยู่ตอนนี้ ถ้าจำไม่ผิดคุณแม่เป็นคนส่งไปสินะครับ
มาฟุยุ : ก็เพราะฉันโดนโรงเรียนทางนี้ไล่ออกนี่นะ ...
ไมโซโนะ : ความจริงผมสงสัยมาตลอดเลยล่ะครับ ว่ามาฟุยุซังอยู่ที่นั่นใช้ชีวิตเป็นยังไงบ้าง?
มาฟุยุ : ใช้ชีวิตยังไงเหรอ ... หมายความว่าไงอะ?
ไมโซโนะ : ผมเป็นห่วงในฐานะรุ่นพี่ของมาฟุยุซังมาตลอด ... ว่าถ้าหากมาฟุยุซังไม่มีผม ไมโซโนะ ยูโตะ ที่เป็นกระสอบทรายอยู่ข้างๆแล้วล่ะก็ ความเครียดของคุณจะทำยังไงดี...
มาฟุยุ : ไม่ต้องระบาย(ความเครียด)ก็ได้ย่ะ ทุกวันก็สนุกดีน่า
ไมโซโนะ : ผมเคยไปหามาฟุยุซัง 2 ครั้งนะครับ
มาฟุยุ : ตอนที่ฉันไม่อยู่น่ะนะ
ไมโซโนะ : อย่าว่าแต่มาฟุยุซังเลย ขนาดแม้แต่คนที่รู้จักมาฟุยุซังก็ยังไม่เจอ
มาฟุยุ : รุ่นพี่ ไม่ใช่ว่าเจอไป 2-3 คนแล้วเรอะคะ
ไมโซโนะ : ตอนแรกผมนึกว่าแค่พูดชื่อมาฟุยุซังขึ้นมา อย่างน้อยทุกคนก็น่ามีปฏิกิริยาตกใจแบบว่า “นายรู้จักชื่อนี้ด้วยเรอะ ... !” ออกมาซะอีก
มาฟุยุ : ถึงเป็นที่นี่ก็ไม่มีปฏิกิริยาแบบนั้นหรอกน่า !
ไมโซโนะ : แล้วตอนนั้นผมก็เลยคิดว่า หรือว่ามาฟุยุซังจะ ...
มาฟุยุ : ...อะไรเหรอ...?
ไมโซโนะ : ทำตามคำสอนของคุณพ่อคุณแม่ที่ว่า [จะไม่ตีกัน] มาตลอด … ดำเนินชีวิตแบบเด็กม.ปลายธรรมดาๆจริงๆงั้นเหรอครับ?
มาฟุยุ : เอ๊ะ---ก็นะ ...
มาฟุยุ : ตอนนั้นเอง ฉันก็กลบเกลื่อนไปค่ะ
มาฟุยุ : อือ......อะอะ.....แน่นอนอยู่แล้ว ! อย่าว่าแต่สาวม.ปลายธรรมดาๆเลย ความจริงฉันน่ะ ... ออกจะฮ็อตนะ ... ! ฮึๆๆ เฮะๆๆ

ตุ้บ (เสียงของตก)

มาฟุยุ : ! คังงาวะ !? นายอยู่ข้างหลังตั้งแต่เมื่อไหร่เนี่ย !?
คังงาวะ : ...
มาฟุยุ : เอ่อ ... นายทำโคล่าตกน่ะ ...
คังงาวะ : มาฟุยุซัง ...
มาฟุยุ : จ๋า !!!!
คังงาวะ : คุณอยู่ที่นั่น ... ฮ็อตจริงๆเหรอครับ ...?
มาฟุยุ : ....อา....
มาฟุยุ : “ล้อเล่นจ้า~~!” ...มันไม่ใช่บรรยากาศที่จะพูดแบบนี้ออกไปได้อะ...

คังงาวะ : อะแฮ่ม ด้วยเหตุนี้ก็เลยย้ายมาที่ห้องของมาฟุยุซังแล้ว...มาฟุยุซัง ช่วยเล่าเรื่องที่บอกว่าฮ็อตนั่นให้ละเอียดหน่อยได้ไหมครับ !
มาฟุยุ : เอ๊ะ...อะ...อื้ม ฮ็อต...ใช่...ฮ็อต...
มาฟุยุ : ------ทำไมถึงได้กัดเรื่องนี้ไม่ปล่อยเนี่ยคังงาวะซัง !! หรือว่านายจะชอบฟังเรื่องรักๆใคร่ๆงั้นเรอะ !
ไมโซโนะ : ผมก็อยากฟังนะครับ มาฟุยุซัง
มาฟุยุ : แม้แต่รุ่นพี่ไมโซโนะก็ด้วย--!!!
มาฟุยุ : เพราะงั้นรีบเล่าให้จบแล้วออกไปเที่ยวกันเถอะครับ เปลืองเวลาอะ
มาฟุยุ : นายช่วยสนใจฉันมากกว่านี้หน่อยเหอะ !
มาฟุยุ : แต่ว่านั่นสินะ ในเมื่อเรื่องมันเป็นอย่างนี้แล้ว คงได้แต่แต่งเรื่องแถๆไป ...ถึงจะรู้สึกไม่ดีก็เถอะ ......ยกโทษให้ฉันด้วยนะ ! พวก My Friends ที่ม.ปลายมิโดริกาโอกะ !
มาฟุยุ : อะแฮ่ม คนที่ 1 ... ใช่แล้ว เป็นเรื่องตอนที่ฉันเพิ่งย้ายโรงเรียนเข้ามาใหม่
-----------ย้อนความ (ปลอม)-----------
มาฟุยุ : ฉันในตอนนั้น ยังไม่ทำอะไรไม่ค่อยถูกเท่าไหร่ เพราะมาฟุยุ เพิ่งเคยย้ายโรงเรียนครั้งแรกนี่นา ... ตอนนั้นเอง ก็ได้เจอกับเด็กผู้ชายคนนึง ...นั่นสินะ เรียกว่า Hคุง ก็แล้วกัน
มาฟุยุ : คุโรซากิ มาฟุยุ ค่ะ มาเป็นเพื่อนที่ดีต่อกันนะคะ
อ. : ที่นั่งของเธออยู่ข้างๆ H
มาฟุยุ : อ๊า~!
Hายาซากะ : ย้ายโรงเรียน...? ชิ พวกน่ารำคาญมาจนได้สินะ
มาฟุยุ : เอ๊ะ...? Hคุง ...?
Hายาซากะ : แต่ว่า ... ชอบนะ !!
มาฟุยุ : Hคุง ... !
-----------จบย้อนความ (ปลอม) -----------
คังงาวะ : เดี๋ยวก่อนนะครับ !!!!  ความแตกต่างของประโยคที่ 1 กับประโยคที่ 2 มันอะไรกันครับ !
มาฟุยุ : Hคุงเป็นพวกซึนเดเระน่ะ
คังงาวะ : เดเระเร็วไปไหมครับ !!
คังงาวะ : ไม่ๆๆ ลองใจเย็นๆแล้วคิดดูก่อน อย่างมาฟุยุซังก็คงจะแค่พูดรักษาหน้าไปอย่างนั้นเองแหละน่า !
คังงาวะ : งั้นช่วยบอกโปรไฟล์ของ Hคุงหน่อยได้ไหมครับ
มาฟุยุ : เอ๊ะ? เอ่อ...เกิดวันที่ 16 เมษายน กรุ๊ปเลือด A วิชาที่ถนัดคือภาษาอังกฤษ อาหารที่ขอบคือประเภทหม้อไฟ
คังงาวะ : มีตัวตนอยู่จริงเรอะครับ---!?!?
มาฟุยุ : แน่นอนสิคังงาวะ ถึงHคุงจะเป็นแยงกี้หัวทอง แต่ว่าใจดีมากๆเลยน้า~คิดถึงคนอื่นอย่างจริงจัง แถมยังเคยคิดที่จะไปเข้าห้องน้ำแทนฉันด้วยนะ~
คังงาวะ : จะไปแทนกันได้ยังไงล่ะครับ !
มาฟุยุ : เพื่อที่จะกลายเป็นแยงกี้ที่เก่งกว่านี้ให้ได้ เขาตั้งใจฝึกการตั้งรับมากเลยนะ ...กลิ้งไปกลิ้งมาทุกวัน ......ฮึฮึ ... ถึงจะกลายเป็นตีลังกาม้วนหน้าไปทุกครั้งเลยก็เถอะนะ
คังงาวะ : คุณให้ Hคุงทำอะไรครับเนี่ย !
ไมโซโนะ : แต่คุณก็ไม่ได้คบกับ Hคุงสินะครับ ทำไมล่ะครับ?
มาฟุยุ : นั่นสินะ ... ถ้าจะให้พูดล่ะก็
-----------ย้อนความ-----------
ฮายาซากะ : น้องต่ายแมนอย่างเท่ !!!! น้องต่ายแมนยอดไปเลยนะ !!!! ฉันได้จับมือกับน้องต่ายแมนด้วย !!!! โอ้ววว ฉันจะไม่ล้างมือข้างนี้เลย !!!!
-----------จบย้อนความ-----------
มาฟุยุ : ...น่าจะเพราะความคิดเห็นไม่ตรงกันน่ะ...
คังงาวะ : ...เพราะเหตุผลผู้ใหญ่แบบนั้นเลย...!
มาฟุยุ : ฉันไม่มีทางเข้าใจเขาได้หรอก แต่(ไม่ได้คบกัน)ด้วยเหตุผลง่ายๆแบบนี้แหละ
คังงาวะ : งั้น...คนที่ 2 ล่ะครับ?
มาฟุยุ : เอ๊ะ !? คนที่ 2 ? ... เอ่อ ... นั่นสินะ ... คนที่ 2 คือ ... อา.... ใช่ คือ Oคุง น่ะ เขาเป็น Top Class ในโรงเรียนเลยล่ะ
-----------ย้อนความ-----------
โOเคงาว่า : หา? อะไร เดี๋ยวได้ตายหรอก
-----------จบย้อนความ-----------
คังงาวะ : Top Class? หมายความว่า ... เป็นพวกสภานักเรียนอะไรอย่างนี้เรอะ !?
-----------จินตนาการของคังงาวะ-----------
ใครซักคน : ฮะๆๆ ผมเป็นที่ 1 ของโรงเรียนนะ
-----------จบจินตนาการของคังงาวะ-----------
ไมโซโนะ : คุณเป็นเพื่อนกับคนอย่างนั้นได้ยังไงครับ?
มาฟุยุ : เอ๊ะ ! เอ่อ นั่นสินะ เรื่องทำให้เป็นเพื่อนกันก็คือ ...
-----------ย้อนความ-----------
มาฟุยุ : · - · - - - · · · - - ·
คังงาวะ : รหัสมอส !?
-----------จบย้อนความ-----------
มาฟุยุ : มีความชอบเหมือนกันน่ะ
คังงาวะ : ธรรมดามากอะ !!! เกินคาดเลย ... ความชอบเหมือนกันเหรอ ... มีความชอบที่เหมือนกับพวกสภานักเรียนก็ต้อง ...
-----------จินตนาการของคังงาวะ-----------
ใครซักคน : หนังสือเล่มนี้สนุกมากเลยนะ
มาฟุยุ : ใช่ค่ะ ฉันก็เคยอ่านแล้ว ยอดมากเลยล่ะค่ะ
ใครซักคน : งานอดิเรกของพวกเราเข้ากันได้ดีเลยนะ
มาฟุยุ : อ่านหนังสือสนุกจังนะคะ ฉันอ่านวันนึง 50 เล่มน่ะค่ะ
-----------จบจินตนาการของคังงาวะ-----------
คังงาวะ : ไม่ไหวแล้ว !! จินตนาการมาฟุยุที่ชอบอ่านหนังสือไม่ออกเลย มันรู้สึกประหลาดๆอะ !
มาฟุยุ : จากนั้นพวกเราก็เลยสนิทกัน
-----------ย้อนความ (ปลอม)-----------
ใครซักคน : ชอบนะ !!!!
-----------จบย้อนความ (ปลอม)-----------
คังงาวะ : (สารภาพรัก)แบบผล่อยๆจริงๆด้วยเรอะ !!!!
ไมโซโนะ : แต่คุณก็ไม่ได้คบกัน Oคุงสินะครับ ทำไมเหรอครับ?
มาฟุยุ : ถึง Oคุงจะไม่ใช่คนเลวร้ายอะไร แต่คนที่มาล้อมรอบ Oคุงตอนที่อยู่ในโรงเรียนมันหนวกหูเกินไปน่ะ ...
-----------ย้อนความ-----------
ลูกน้อง : โอเคงาวะซัง !
-----------จบย้อนความ-----------
คังงาวะ : มีผู้หญิงคอยปรนนิบัติอยู่ในโรงเรียนงั้นเรอะ !!?!
-----------จินตนาการของคังงาวะ-----------
ผู้หญิง A : Oคุง~~~~
ผู้หญิง B : Oคุง~~~~~~~
ใครซักคน : ฮะๆๆๆๆ มานี่สิ แมวน้อยทั้งหลาย
-----------จบจินตนาการของคังงาวะ-----------
คังงาวะ : แบบนั้นมันแย่มากเลยนะครับ ! อย่าไปเข้าใกล้เขาเชียวนะครับ มาฟุยุซัง ! อันตรายครับ !!!!
มาฟุยุ : แหม แต่ว่านะ~ ถึงจะรู้ว่าอันตรายก็เถอะ แต่ฉันก็เคยเข้าไปขอร้องเขาอยู่ครั้งนึงนะ ....
คังงาวะ : พูดอะไรครับ ! หลังจากเล่นสนุกเสร็จแล้ว เขาก็จะทิ้งคุณนะครับ !!!!
มาฟุยุ : อ๊ะ แต่เขาก็มีส่วนที่คล้ายกับคังงาวะอยู่นะ (หมายถึงทรงผม)
คังงาวะ : ผมไม่ใช่คนแบบนั้นซักหน่อยครับ !!!! ถ้าตัดสินใจ(ว่าจะชอบใครซักคน)แล้วก็จะรักเดียวใจเดียวครับ !!!
มาฟุยุ : หา? เรื่องอะไรน่ะ?
ไมโซโนะ : อืม ........
มาฟุยุ : หืม? รุ่นพี่ เป็นอะไรเหรอคะ?
ไมโซโนะ : พูดถึงผมสีทองกับเสยผมแล้ว ... เหมือนจะนึกถึงใครบางคนขึ้นมา ...
คังงาวะ : แล้วคนที่ 3 ล่ะครับ !?
มาฟุยุ : เอ๊ะ--!? อา...คนที่ 3 สินะ คนที่ 3 ... คนที่ 3 ก็คือ ...
-----------ย้อนความ-----------
ชิโนบุ : ชิโนบุจังเองนะ !!!!
-----------จบย้อนความ-----------
มาฟุยุ : แว่นตาน่ะ ....
คังงาวะ : ! แว่นตา? หมายถึงพวกหัวดีน่ะเหรอ... แล้วเรื่องราวกับหมอนั่นจะเป็นยังไงเนี่ย ......?
-----------ย้อนความของมาฟุยุ (ปลอม)-----------
มาฟุยุ : นั่นมัน ... ! แว่นของหมอนั่น?
แว่นตาชิโนบุ : ชอบนะ !!!!
-----------จบย้อนความของมาฟุยุ (ปลอม)-----------
คังงาวะ : แว่นตา !?
มาฟุยุ : แน่นอนว่าฉันก็ไม่ได้คบกับเขา ... เพราะเป็นแว่นยังไงล่ะ ...
คังงาวะ : ถึงจะไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นก็เถอะ แต่รักษาสายตาดีๆนะ ...
มาฟุยุ : ก็เป็นอย่างนี้แหละ ทั้ง Hคุง Oคุง แว่นตา ต่างก็หลงเสน่ห์ฉันกันหมด หลังจากเกิดเรื่องอย่างนู้นอย่างนี้ขึ้น ฉันก็ใช้ชีวิตแบบฮ็อตๆอยู่ที่นั่นต่อไป เอาล่ะ เล่าจบแล้ว ! จบแล้วๆๆๆๆๆ ! เอาล่ะ รีบออกไปเที่ยวข้างนอกกันเถอะ !!! ไปๆๆๆๆ !
คังงาวะ : ………..
คังงาวะ : โกหก ... ถึงจะเหมือนโกหกก็เถอะ แต่บางส่วนมันดูเหมือนเรื่องจริงจนปฏิเสธไม่ได้ 100% ซะงั้น ... !!! ถ้าทุกอย่างเป็นเรื่องจริงจะทำยังไงดีล่ะ แต่ถ้าทุกอย่างเป็นเรื่องที่โม้ขึ้นมาล่ะก็ ... แบบนั้นก็น่ากลัวนะ

<<ใน () คือเสียงที่เป็นแบ็กกราวด์ตอนที่คังงาวะคิดอยู่นะคะ เสียงมันเบามากๆจนแทบไม่ได้ยินเลยค่ะ>>
(ไมโซโนะ : มาฟุยุซัง ที่มิโดริกาโอกะมีคนผมสีทองไหมครับ?
มาฟุยุ : เยอะเลยล่ะค่ะ
ไมโซโนะ : แล้วมีคนที่เสยผมไหมครับ?
มาฟุยุ : เยอะเลยล่ะค่ะ
ไมโซโนะ : อืม........)

คังงาวะ : อ๊ะ !!!! พอมาคิดดูดีๆแล้ว เราแทบจะไม่รู้เลยว่า ตอนที่ไม่มีเราอยู่ มาฟุยุซังไปทำอะไรมาบ้าง...

(ไมโซโนะ : ตอนที่ผมไปมิโดริกาโอกะก็เจอคนผมทองกับเสยผมนะครับ
มาฟุยุ : ทั้งผมทองทั้งเสยผมเลยเหรอ?
ไมโซโนะ : ไม่ใช่ครับ คนนึงผมทอง คนนึงเสยผม)

คังงาวะ : จริงสิ โทรศัพท์มือถือไง !!!! ถ้าส่งเมลล์หาชิบุยะล่ะก็ ก็น่าจะได้รู้ความจริงแล้ว ... ! .... แต่ว่า แบบนี้จะดีเหรอ? แอบไปเช็คแล้วก็แอบโล่งใจ ... แบบนี้มันไม่ถูก... ! เราจะต้อง ... !
คังงาวะ : มาฟุยุซัง !!!
มาฟุยุ : อะ อะไรเหรอ !?
คังงาวะ : เราจะต้องแน่ใจด้วยตัวเอง !!
คังงาวะ : ความจริง ! วันนี้มีงานเทศกาลครับ !
มาฟุยุ : เอ๊ะ ! จริงเหรอ !
คังงาวะ : เพราะงั้น ! จะไป ... เดทกับผมได้ไหมครับ !!!?

-----------ในงานเทศกาล-----------
ไมโซโนะ : เรื่องก็เป็นอย่างนี้แหละ คังงาวะชวนมาฟุยุซังไปเดทด้วยความคิดที่ว่า “ถ้ามาฟุยุซังฮ็อตจริงล่ะก็ ก็น่าจะชินกับเดทอะไรพวกนี้อยู่แล้วล่ะ”
ยามาชิตะ : บอส......
โอคุโบะ : ไม่มีวิธีเช็คแบบอื่นแล้วเหรอไงนะ .......
ลูกน้อง A : อีกอย่างมาฟุยุซังฮ็อตนี่คิดยังไงก็ประหลาดอยู่แล้ว
ลูกน้อง B : จริงด้วย~ …ไม่มีทางหรอก
ลูกน้อง C : หรือเธออาจจะแต่งเรื่องเก่ง?
ไมโซโนะ : เปล่า ไม่เลย
ลูกน้อง D : บอสขี้กังวลจังน้า~ มาฟุยุซังไม่ได้เปลี่ยนไปเลยแท้ๆ
ลูกน้อง E : ไม่ได้เรียบร้อยขึ้นเลยด้วย
ลูกน้อง F : ไม่รู้ว่าเธอทำอะไรอยู่ที่โรงเรียนนั้นบ้างน้า~~
ลูกน้อง G : ก็คงจะตีกันชัวร์ๆแหละ~
ลูกน้องทุกคน : ฮ่าๆๆๆๆๆๆ

มาฟุยุ : งั้นพวกเราไปกันเถอะ
คังงาวะ : …….ครับ......
มาฟุยุ : อะไรเหรอ?
คังงาวะ : ทำไมถึงคุกเข่าแล้วยื่นมือออกมาล่ะครับ?
มาฟุยุ : เอ๊ะ... ก็ต้องเป็น ... เอ่อ ...การปกป้องคนที่รักที่เห็นกันบ่อยๆไง
คังงาวะ : การปกป้องคนที่รักที่เห็นกันบ่อยๆ !!!! อะไรกันเนี่ย มาฟุยุซังไปถึงขั้นนั้นแล้วเรอะ !!!!
มาฟุยุ : ปล่อยฉันไปเหอะคังงาวะ !! ฉันไม่มีความรู้เรื่องเดทเลยนะเว้ย !!!
มาฟุยุ : กะ ก่อนอื่นก็ไปงานเทศกาลก่อนเถอะ ! ไปดูแผงลอยกัน !!
คังงาวะ : ครับ ......

มาฟุยุ : ช่วงนี้ที่โรงเรียนฮิงาชิเป็นยังไงบ้าง?
คังงาวะ : ...กับโรงเรียนนิชิก็ยังเหมือนเดิมครับ เจ้าซากุระดะมัน----
มาฟุยุ : แย่แล้ว กำลังเดทอยู่นี่หว่า !
มาฟุยุ : คะ คังงาวะ !
คังงาวะ : ครับ !!
มาฟุยุ : ดูบนท้องฟ้าสิ !
คังงาวะ : เอ๊ะ? ครับ !
มาฟุยุ : ดาวดาวมากมายที่ส่องแสงระยิบระยับอยู่บนท้องฟ้า โรแมนติคจังเลยเนอะ
คังงาวะ : ครับ ! มาฟุยุซัง !
มาฟุยุ : ดูดวงที่ส่องแสงมากที่สุดที่อยู่ตรงนั้นสิ
คังงาวะ : หืม? ครับ !
มาฟุยุ : นั่นน่ะนะ ..................... ดวงดาวยังไงล่ะ
คังงาวะ : .........ครับ
มาฟุยุ : ดูดาว 3 ดวงที่อยู่ตรงนั้นสิ
คังงาวะ : อะ ! … ครับ !
มาฟุยุ : ............ ดวงดาวสินะ
คังงาวะ : ………… มาฟุยุซัง ถ้าไม่มีความรู้เรื่องดาวก็ไม่ต้องฝืนก็ได้ครับ ว่าแต่ตั้งแต่เมื่อกี้แล้ว มาฟุยุซังเหมือนหนุ่มฮ็อตมากกว่าสาวฮ็อตอีกนะครับ?
มาฟุยุ : เอ๊ะ !? งะ งั้นเหรอ? ช่างเรื่องดาวมันเหอะ พวกเรารีบไปดูแผงลอยกันดีกว่า !

มาฟุยุ : อ่า~ คึกคักจังน้า~
คังงาวะ : จริงด้วยครับ !!
มาฟุยุ : ดีล่ะ เรียกคะแนนคืนที่นี่ดีกว่า !
ลุงแผงลอย A : ยินดีต้อนรับคร้าบ--
ลุงแผงลอย B : ลองเล่นหน่อยไหมคร้าบ--
มาฟุยุ : นั่นมันเกมยิงเป้านี่ !? ฉันรู้นะ ! สาวฮ็อตจะต้องใช้ไอ้นี่อ้อนผู้ชาย !
-----------จินตนาการ-----------
มาฟุยุ : ว้าย~ ปีนนี่หนักจังเลย~~~ อ๊า~~~ ยิงไม่โดนอะ~~~~ เค้าอยากได้ตุ๊กตาคุณหมีตัวนั้นอ่า~~~~~ ยิงให้หน่อยๆ ~~~~
-----------จบจินตนาการ-----------
มาฟุยุ : ----แบบนี้แหละ
มาฟุยุ : คังงาวะ คังงาวะ ! เล่นอันนั้นกันเถอะ !
คังงาวะ : โอ๊ะ? ยิงเป้าเหรอครับ?
มาฟุยุ : ดูให้ดีล่ะคังงาวะ ... มาฟุยุซังจะแสดงความเป็นผู้หญิงที่ดีให้นายดูเอง !
คังงาวะ : รู้สึกปีนจะถือยากจังนะครับ มาฟุยุซัง .......
มาฟุยุ : เยี่ยม ! เข้าเป้าหมดเลย !!!!!
คังงาวะ : (゜ 口゜)……
มาฟุยุ : หืม? อะไรเหรอคังงาวะ
คังงาวะ : ถือปีน 2 มือก็ยังไม่เป็นอะไร สมกับเป็นมาฟุยุซังเลยนะครับ !
มาฟุยุ : !!! ........ มาฟุยุ ... มาฟุยุน่ะ ... ความจริงเรียบร้อยแล้วก็ไม่มีแรงเลยนะ ........
คังงาวะ : ........ฮ่า.... ....
มาฟุยุ : ไม่ไหวแล้ว ! เพราะเมื่อกี้ถือของหนัก ข้อมือขวาก็เลยหักหมดเลย ! คังงาวะ ช่วยต่อ(กระดูก)ให้เค้าหน่อย~~
คังงาวะ : .......ไม่ไหวครับ

คังงาวะ : ก่อนอื่น ผมเข้าใจแล้วเรื่องนึงครับ สำหรับมาฟุยุซังแล้ว เดทนี่เป็นไปไม่ได้เลย !
มาฟุยุ : เอ๊ะ--------------------!!!!!!!
คังงาวะ : จะมาตกใจอะไรกันล่ะครับ ! เดี๋ยววิ่งไปนู้นวิ่งไปนี่ พูดว่า “เค้าอยากกินสายไหม” แต่สุดท้ายดันไปกินทาโกะยากิ พูดว่า “เค้าอยากเล่นบอลน้ำ” แต่ดันไปกินยากิโซบะ พูดว่า “เค้าชอบปลาทองที่สุดเลย” แต่สุดท้ายดันไปกินปลาย่าง !!
มาฟุยุ : ฮึ ผู้หญิงที่หยอกล้อผู้ชายเล่นเนี่ย มีเสน่ห์ดีไม่ใช่รึไง
คังงาวะ : ยังจะพูดอย่างนั้นอยู่อีกเหรอครับ ! ต่อให้โกหกไปก็ไม่มีประโยชน์หรอกครับ ! อีกอย่างคุณลืมตัวตนของผมไปตั้งแต่กลางงานเลยไม่ใช่เลยรึไง !!
มาฟุยุ : ......! ............ขอโทษนะ....
คังงาวะ : อย่างน้อยในเวลาแบบนี้ก็ช่วยโกหกว่า “ฉันยังจำนายได้อยู่นะ” หน่อยไม่ได้รึไงครับ !!!! ...... เฮ้อ .... ให้ตายสิ .... ยังไงก็กินก่อนเถอะครับ
มาฟุยุ : อื้ม

คังงาวะ : แล้ว?
มาฟุยุ : หืม?
คังงาวะ : โกหกสินะครับ เรื่องเมื่อกลางวันน่ะ
มาฟุยุ : .....อะ ... อืม ...
คังงาวะ : ทำไมถึงต้องโกหกอย่างนั้นล่ะครับ ...
มาฟุยุ : ก็รู้สึกเหมือนโดนคาดหวังอยู่นี่นา !!
คังงาวะ : ใครจะไปคาดหวังกัน ....... //คนแปล DOKI !!!!!!! ฮื่ออ
มาฟุยุ : หืม?
คังงาวะ : ไม่มีอะไรครับ ! .......งั้นความจริงที่โรงเรียนเป็นยังไงครับ?
มาฟุยุ : อา .... นั่นสินะ ... ความจริงน่ะนะ ... ก็ตีกันอะแหละ ...
คังงาวะ : ห๊ะ?
มาฟุยุ : อ่า แน่นอนว่าความยังไม่แตกนะ ! ไม่งั้นได้ถูกไล่ออกกันพอดี ! ตอนปกติก็จะแกล้งทำเป็นเด็กนักเรียนธรรมดาๆน่ะนะ !
คังงาวะ : ......อย่างงี้นี่เอง
มาฟุยุ : อีกอย่าง คนเราไม่ได้เปลี่ยนกันง่ายๆขนาดนั้นหรอกเนอะ
คังงาวะ : นั่นสินะครับ
มาฟุยุ : ...คังงาวะ นายยิ้มอะไร
คังงาวะ : แบบว่าดีใจน่ะครับ ...
มาฟุยุ : แปลกจังน้า ... อ๊ะ คังงาวะ คังงาวะ ! ดาวล่ะ !
คังงาวะ : ครับ
มาฟุยุ : สวยจังเลยเนอะ
คังงาวะ : ครับ~
คังงาวะ : ถึงเราจะไม่รู้เลยว่ามาฟุยุซังอยู่ที่โรงเรียนนั้นใช้ชีวิตยังไงบ้าง แต่บางทีมาฟุยุซังก็อาจจะยังเป็นมาฟุยุซังอยู่เหมือนเดิม ดังนั้น ไม่ว่าอยู่ที่ไหน ไม่ว่าจะอยู่กับใคร ขอให้อย่าเปลี่ยนไปเลยนะครับ
มาฟุยุ : ในเมื่อเป็นอย่างนี้ นายก็ได้ยินหมดแล้วนะ~~ เอ้าๆ กินเข้าไปซะๆ มีทั้งทาโกะยากิ ทั้งข้าวโพดย่างเลยนะ~~ เอ้าๆ กินเข้าไปซะๆ !!!
คังงาวะ : อยู่ดีๆทำอะไรครับเนี่ย
มาฟุยุ : ความจริงฉันน่ะนะ~ อยู่ที่นู้นต้องระวังตัวมากเลยล่ะ~ การแอบอยู่ข้างหลังแล้วสู้กันไม่เข้ากับนิสัยฉันเลยซักนิด แต่จะให้คนอื่นรู้ไม่ได้นี่นา~ ก็มีแต่ต้องทำแบบนี้แหละ แถมยังไม่รู้ด้วยว่าจะโดนทาคาโอมิคุงทำอะไร.......
คังงาวะ : มาฟุยุซัง ........?
มาฟุยุ : เพราะงั้น นั่นน่ะ ไประบายเป็นเพื่อนฉันหน่อยสิ คังงาวะ
คังงาวะ : ครับ !

ยามาชิตะ : นี่ ไมโซโนะ
ไมโซโนะ : อะไรเหรอ ยามาชิตะ
ยามาซิตะ : นายบอกว่าพวกมาฟุยุซังไปเดทกันสินะ?
ไมโซโนะ : อืม ใช่แล้วล่ะ
ยามาชิตะ : งั้น จะทำอะไรอยู่กันนะ?
ไมโซโนะ : สู้กันอยู่แหละ
โอคุโบะ : ถ้าพูดให้ดีหน่อย ก็คือประลองกำลังกัน ... สินะ
ยามาชิตะ : สุดท้ายก็เหมือนเดิมเลยไม่ใช่รึไง
ไมโซโนะ : เนอะ แต่ก็สมกับเป็นทั้งสองคนดีไม่ใช่รึไง

คังงาวะ : เฮะๆๆ เหนื่อยแล้วเหรอครับ มาฟุยุซัง
มาฟุยุ : ยะ ยังหรอกน่า ฉันไม่ยอมแพ้คนหนุ่มสาวหรอกนะ

กริ๊งงงง (เสียงโทรศัพท์มือถือ)

คังงาวะ : มาฟุยุซัง อะไรดังน่ะครับ
มาฟุยุ : หืม? อ๊ะ เมลล์น่ะ
คังงาวะ : ใครส่งมาครับ?
มาฟุยุ : Sคุง
คังงาวะ : อา Sคุง ... Sคุง !?!?!? Sคุงที่บอกไว้เมื่อตอนกลางว่าฮ็อตในหมู่สาวๆมากน่ะเหรอครับ !?!? มีจริงด้วยเหรอครับ ... !!!
มาฟุยุ : อื้ม บอกว่าตอนนี้อยู่ที่แผงลอยน่ะ
คังงาวะ : เอ๊ะ-----!?!? มาด้วยเหรอครับ ! ทะ ทะ ที่นี่อะนะ !?
มาฟุยุ : อ๊ะ คนนั้นไง
คังงาวะ : เอ๊ะ ---!?
มาฟุยุ : Sคุงค่ะ
ชิบุยะ : อ๊ะ โคเฮคุงนี่นา~ อะไรๆ ทั้งสองคนทำอะไรอยู่เหรอ?
คังงาวะ : นี่มันชิบุยะไม่ใช่เรอะไง !!!!!!!!

คังงาวะ : มาฟุยุซังเป็นจอมโกหกครับ

END

Share

Tweet