วันนี้ทำสปอยโนรางามิมาฝากค่ะ โดยจะขอข้ามตอนที่ 53 ไปและสรุปให้ย่อๆดังนี้
(ถ้าตัวหนังสือเล็กไปก็ ctrl++ นะคะ)
ตอนที่ 53
- ยาโตะกับยูกิเนะแยกกับฮิโยริหลังจบเรื่องที่โรงพยาบาล และไม่ได้อาศัยอยู่ในบ้านของโคฟุคุสักพักใหญ่ๆแล้ว
- พวกยาโตะได้รับการว่าจ้างจากผู้ชายคนหนึ่งที่ชื่อเซระ ให้ไปช่วยเพื่อนของเขา
- ภายหลังถึงได้รู้ว่าเพื่อนคนที่ว่าเป็นวิญญาณ = เซระมองเห็นวิญญาณได้
- หลังจากงานยาโตะทำนามบัตรของผู้ว่าจ้างตกลงบนพื้นโดยไม่รู้ตัว และที่ด้านหลังของนามบัตรใบนั้นเขียนชื่อไว้ว่า "อิกกิ มาซาโอมิ"
- ซึกุฮะฝันเห็นยอดตึกที่ไม่สูงมากนัก เด็กนักเรียนหญิงคนหนึ่ง และอะไรสักอย่างสีดำๆ
- คาซึมะรู้ว่าบิชามอนกำลังปิดบังเรื่องของซึกุฮะอยู่ จึงเข้ามาถามบิชามอน แต่บิชามอนก็บอกอะไรไม่ได้อยู่ดี เพราะเป็นเรื่องเกี่ยวกับอดีตของอาวุธเทพ
- นอกจากนั้นตอนที่ยาโตะมาดูอาการของซึกุฮะ เขาเคยบอกกับบิชามอนเอาไว้ว่าคาซึมะเอาชนะโนระไม่ได้ เพราะในอดีตคาซึมะเคยก้มหัวให้กับโนระไปแล้ว จนถึงตอนนี้คาซึมะก็ยังไม่ให้อภัยตัวเองในเรื่องนั้น ถ้าตอนที่สู้กันเกิดมีความรู้สึกดูถูกตัวเองขึ้นมา ต่อให้เป็นอาวุธศักดิ์สิทธิ์อย่างคาซึมะก็อาจแพ้ได้เหมือนกัน
ตอนที่ 54
'ตัวจริงของความฝันคือ ...'
'หากเรื่องที่เกิดขึ้นซ้ำๆ มีความหมายแอบแฝงอยู่ล่ะก็ '
'คนส่วนใหญ่ก็คงรีบร้อนอยากจะรู้ความหมายของมัน '
'แต่หากรู้ดีแล้ว มันก็ไม่แน่ว่าจะเป็นเรื่องดีเสมอไป ...'
- ยาโตะงอแงเพราะหิว+ใช้เงินหมดแล้ว ยูกิเนะเลยบอกให้กลับไปหาฮิโยริบ้างดีกว่าไหม แต่ยาโตะยังงอแงต่อว่าเขาจะไม่กลับไปจนกว่าจะได้เป็นเทพเจ้าแห่งความสุข ยูกิเนะเลยบอกว่าพูดแบบนี้ก็เท่ากับอยากกลับแต่ก็กลับไม่ได้กันพอดีน่ะสิ ยาโตะคิดว่าความหมายของยูกิเนะคือเขาไม่มีทางเปลี่ยนจากเทพเจ้าแห่งภัยพิบัติได้ จากนั้นก็เริ่มเปิดฉากทะเลาะกันทันที
- ยาโตะกับยูกิเนะทะเลากันได้ไม่กี่ประโยคก็มีสายเข้ามาที่โทรศัพท์มือถือของยาโตะ คนที่โทรมาก็คือผู้ว่าจ้างคราวก่อน เซระ ผู้ชายที่มองเห็นวิญญาณได้นั่นเอง ทั้งสองคนดีใจมากที่มีลูกค้าเก่าโทรเข้ามาจึงรีบวาร์ปไปยังต้นสายทันที แต่ปรากฎว่าเซระกำลังเข้าห้องน้ำอยู่ซะงั้น ...
- เรื่องของเรื่องก็คือเซระกำลังเข้าห้องอยู่ แล้วกระดาษชำระดันหมดพอดี เขาพยามเรียกคนในบ้านแล้วแต่ก็ไม่มีใครได้ยิน เขาจึงตัดสินใจโทรหายาโตะให้เอากระดาษชำระมาให้ เพราะคิดว่ายาโตะน่าจะกำลังว่างสุดๆ ยาโตะได้ยินแล้วก็ฟิวส์ขาดเรียกเซคคิทันที แต่ยูกิเนะห้ามเอาไว้ก่อน เพราะยังไงเซระก็เป็นลูกค้าหน้าเก่ารายแรกที่เข้ามาว่าจ้างหลังจากฮิโยริ
- เซระชวนพวกยาโตะดื่มชาและเดินนำไปก่อนนิดหน่อย ยาโตะกับยูกิเนะต่างอึ้งกับขนาดของบ้านที่ค่อนข้างใหญ่พอสมควร เซระบอกว่าที่นี่คือบ้านของคุณยายของเขา ส่วนตัวเขาจริงๆแล้วอาศัยอยู่ที่อื่น ยาโตะได้ยินแล้วก็งอแงว่าทำไมโลกนี้ช่างไม่ยุติธรรม เขาเองก็อยากจะเป็นลูกบ้านนี้บ้าง
"พี่คะ เมื่อกี้เรียกหนูเหรอคะ ?"
"มีอะไรรึเปล่าคะ ?"
"ฮิโยริ !?"
"เอ๊ะ ได้ไงกัน !?"
"ยาโตะ !! ยูกิเนะคุง !?"
"ทะ ทำไมเธอถึงมาอยู่ที่นี่ได้ล่ะ !!"
"พะ พวกเธอต่างหาก ทำไมถึงมาอยู่กับพี่ชายของฉันได้ล่ะ !?"
"ท่าน ... พี่ !?"
"คุณรู้จักกับน้องสาวของผมรึครับ คุณมีรายได้ต่อปีเท่าไหร่ !?"
"อุ๊ก ..." (เอา 5เยนx365 นะคะ ... แต่บางวันอาจจะไม่มีงานเข้ามาด้วยซ้ำ ฮาา)
- ทั้งหมดย้ายมาที่ห้องห้องหนึ่งและเริ่มแนะนำตัวใหม่กันอีกครั้ง เซระบอกว่าเขาเป็นพี่ชายของฮิโยริ ชื่อว่า มาซาโอมิ ยาโตะได้ยินแล้วก็เลยบอกว่าครั้งก่อนยังบอกว่าชื่อเซระอยู่เลย มาซาโอมิตอบว่าชื่อเซระเป็นชื่อที่ใช้ในวงการศิลปะ
- ฮิโยริถามพี่ชายว่าเขารู้จักกับยาโตะได้ยังไง มาซาโอมิบอกว่าเมื่อไม่กี่วันก่อนได้รับความช่วยเหลือจากยาโตะ จากนั้นเขาก็ถามฮิโยริกลับบ้างว่าเธอกับยาโตะเป็นอะไรกัน ฮิโยริตอบว่าเป็นเพื่อนกัน (ด้านยาโตะแสดงสีหน้าไม่ค่อยพอใจกับคำตอบนี้นะคะ กร๊ากก)
- เมื่อแนะนำตัวกันเสร็จเรียบร้อยแล้ว มาซาโอมิจึงขอตัวไปตรวจอาการของคุณยายก่อน ฮิโยริบอกว่าเมื่อก่อนคุณพ่อจะเป็นคนมาตรวจ แต่ตอนนี้ให้พี่ชายมาทำแทน ยูกิเนะถามว่าอาการของคุณยายร้ายแรงมากถึงขนาดต้องให้พี่ชายมาตรวจเป็นพิเศษเลยหรือ ฮิโยริบอกว่าไม่ใช่อย่างนั้น แต่เป็นเพราะคุณยายของเธอไม่ยอมให้คนอื่นแตะตัวมาตั้งแต่เมื่อก่อนแล้ว ...
ที่ห้องของคุณยาย
- ในขณะที่ฮิโยริกำลังชงกาแฟให้คุณยายและมาซาโอมิกำลังเตรียมอุปกรณ์ที่ใช้ตรวจอยู่นั้น พวกยาโตะก็แอบมองจากข้างนอกห้องและสงสัยว่าทำไมคุณยายถึงไม่ยอมให้ใครแตะตัวกันนะ แต่คุณยายที่นั่งอยู่ในห้องกลับหันควับตรงมายังที่ที่พวกยาโตะอยู่ และพูดกับหลานๆทั้งสองด้วยสีหน้าน่ากลัวว่าพวกเขานำพาสิ่งอัปมงคลเข้ามาในบ้าน จากนั้นจึงมุ่งเข้าไปหยิบธนูและยิงลูกศรออกไปทันที
"กรุณาออกไปจากที่นี่ด้วย !"
"หากไม่ว่ายังไงก็จะต้องพาใครไปด้วยแล้วล่ะก็ ก็พาฉันไปซะ !"
"ไม่ยอมให้พวกแกทำร้ายคนในบ้านฉันแม้แต่ปลายเล็บหรอก"
"ไม่ว่าจะเป็นแกที่ยืนอยู่ตรงนั้น หรือสิ่งสีดำนั่น ... !"
- ฮิโยริบอกให้คุณยายใจเย็นๆก่อน และบอกว่าพวกยาโตะไม่ใช่อย่างที่คุณยายคิด เมื่อคุณยายได้ยินฮิโยริพูดอย่างนั้นจึงรู้ทันทีว่าหลานของเธอมองเห็นสิ่งลี้ลับได้ด้วยเช่นกัน มาซาโอมิบอกว่าเขาก็มองเห็นเหมือนกัน และถามต่อด้วยความตื่นเต้นว่าทุกคนในครอบครัวมองเห็นเหมือนกันหมดหรือ ?
- มาซาโอมิตรวจอาการของคุณยายแล้วบอกว่าความดันเลือดสูงนิดหน่อย และรบกวนให้ฮิโยริไปทำโจ้กให้คุณยายทานเป็นมื้อเย็น แต่คุณยายบอกว่าเธอไม่หิวและวกกลับมาเรื่องเดิม คุณยายบอกว่าคุณแม่ของฮิโยริและมาซาโอมิเป็นพวกที่รู้สึกได้ แต่มองไม่เห็น
- คุณยายรู้สึกไม่ดีมาตลอด เพราะเธอมองเห็นในสิ่งที่ไม่จำเป็น มองเห็นสิ่งอัปมงคลที่อยู่ทางโลกฝั่งนั้น เธอรู้สึกว่าถ้าพูดออกไปแล้วโลกทางฝั่งนั้นจะค่อยๆเข้าใกล้เธอมากขึ้นเรื่อยๆ ก็เลยไม่เคยพูดเรื่องนี้กับใครมาก่อน ฮิโยริบอกว่าเธอก็ไม่เคยบอกให้ใครฟังเช่นกัน มาซาโอมิเสริมต่อว่าถ้าพูดให้คนอื่นฟังมีหวังได้ถูกมองเป็นตัวประหลาดแน่ๆ ช่างเจ็บปวดจริงๆ ...
-คุณยายขอโทษหลานทั้งสองที่ทำให้พวกเขาต้องมีความรู้สึกแบบนี้ และขอโทษที่เธอไม่เคยสังเกตเห็นเลยว่าพวกเขามองเห็นสิ่งพวกนั้น คุณยายโทษตัวเองว่า้เลือดของเธอต้องสาป เธอคิดว่าการที่เธอมองเห็นสิ่งพวกนั้นได้ ทำให้ดึงดูดสิ่งอังปมงคลเข้ามาจนทำให้โรงพยาบาลเกิดเรื่องขึ้นแน่ๆ
- ฮิโยริกับมาซาโอมิปลอบคุณยายและบอกว่าไม่ใช่ความผิดของเธอ แต่คุณยายยังไม่เปลี่ยนความคิด เธอบอกว่าตอนที่ไปทำความสะอาดหลุมศพ เธอเห็นสิ่งนั้นอยู่ที่ด้านล่างทางลาดที่ใกล้ๆกับสวนสาธารณะ แต่นับวันมันก็ยิ่งเข้ามาใกล้ขึ้นเรื่อยๆ เพียงแค่เธอคิดว่ามันอาจจะเข้ามาในบ้านก็ได้ มันก็ทำให้เธอกลัวจนนอนไม่หลับแล้ว แล้วถ้าสิ่งนั้นลงมือกับหลานๆของเธอด้วยเธอจะทำอย่างไรดี ...
- ในขณะที่ฮิโยริกับมาซาโอมิเดินออกมาจากห้องและกำลังปรึกษาเรื่อง "สิ่งสีดำ" ที่คุณยายของของพวกเขาเจอมาและเดินแยกไปอีกทางนั้น ยาโตะก็กลับมาจากข้างนอกพอดี ยูกิเนะถามว่ายาโตะพอจะทำอะไรกับสิ่งที่คุณยายเห็นบ้างได้ไหม ยาโตะตอบว่าเขารู้แล้วว่าสิ่งสีดำนั่นคืออะไร แต่ถึงรู้แล้วก็ทำอะไรไม่ได้อยู่ดี แต่ยังไงเขาก็ต้องบอกฮิโยริ "คุณยายคนนั้นตาแหลมมากเลยนะ"
บริเวณสวนในคฤหาสถ์ของบิชามอนบนสวรรค์
- ซึกุฮะฝันเห็นสิ่งดำๆและตื่นขึ้นมาข้างๆบิชามอน เธอบอกว่าเธอฝันเหมือนเดิมอีกแล้ว ฝันว่ามีอะไรสีดำๆตกใส่เธอ เธอบอกว่าเหมือนจะเห็นชัดขึ้นเรื่อยๆว่ามันคืออะไรกันแน่ บิชามอนบอกให้ซึกุฮะอย่าใส่ใจมากนักเลย ... ไอฮะเข้ามาทักทั้งสองคนและถามว่าอาการเป็นยังไงบ้าง แต่ซึกุฮะกลับหลับไปเสียแล้ว บิชามอนขอโทษแทนซึกุฮะ ซึ่งไอฮะก็เข้าใจและหวังให้ซึกุฮะอาการดีขึ้นไวๆ
- ไอฮะนั่งลงข้างๆบิชามอนและหยิบผ้าขึ้นมาปัก บิชามอนชมว่าไอฮะปักงานละเอียดอ่อนเสมอเลย ไอฮะบอกว่าเธอฝึกมาตั้งครึ่งทศวรรษแล้ว ต้องขอบคุณที่เธอได้เป็นอาวุธของบิชามอนทำให้เธอมีเวลามากขนาดนี้
- ไอฮะยืนขึ้นและบอกว่าขาของเธอไม่เป็นอะไรแล้ว ทุกคนอยากเป็นกำลังให้กับบิชามอน ขอให้บิชามอนพึ่งพาพวกเธอได้เต็มที่เลย บิชามอนได้ยินแล้วก็ได้แต่ฝืนยิ้มและรับคำออกไป
'ขายผ้าเอาหน้ารอดอีกแล้ว แบบนี้จะทำให้เกิดวงจรแย่ๆขึ้น '
'ทั้งๆที่ฉันรู้ดีแท้ๆ '
ที่บ้านของคุณยาย
- มีบางอย่างสีดำๆเข้ามาหาและจับมือของคุณยายเอาไว้ แต่เมื่อคุณยายมองดูดีๆแล้ว คนที่เข้ามาหาเธอคือยูกิเนะนั่นเอง เธอบอกว่าเมื่อครู่ที่ยูกิเนะจับมือของเธอเอาไว้ เธอไม่ได้รู้สึกรังเกียจอะไรเลย เหมือนกับว่ายูกิเนะเป็นตัวตนที่เป็นธรรมชาติมากๆ
"หรือว่า ... เธอจะเป็นผู้รับใช้ของเทพเจ้า"
"เอ๊ะ !?"
"อา ... จริงๆด้วย แต่ความบริสุทธิ์จะทำให้ดึงดูดสิ่งไม่ดีเข้ามาได้ง่ายนะ"
"เพราะอย่างนั้นเมื่อกี้ถึงได้โดนของพรรค์นั้นตามเอาใช่ไหมจ๊ะ?" (พูดถึงยาโตะ)
"แต่ถ้าอยู่กับเธอก็น่าจะไม่ได้ชั่วร้ายอะไรเหมือนกับที่ฮิโยริพูดไว้ ..."
"ถึงจะเป็นของพรรค์นั้นก็เถอะ" (ยูกิเนะถึงกับกลั้นขำเลยทีเดียว)
"... ใช่ครับ ผมเป็นผู้รับใช้ของเทพเจ้า ของเทพเจ้าแห่งความสุข"
"... งั้นเธอก็ไม่ได้มารับฉันสินะ"
"แต่สิ่งสีดำนั่นยัง ..."
"ไม่เป็นไรครับ เทพเจ้าบอกว่านั่นไม่ใช่สิ่งอัปมงคลอะไร"
"แล้วพวกเราก็อยู่ข้างๆคุณ รอให้คุณตื่นขึ้นมา สิ่งน่ากลัวก็จะหายไปเองครับ"
"... พวกเธอจะช่วยปกป้องหลานๆของฉันด้วยไหม ?"
"แน่นอนครับ ... วางใจเถอะ"
"ราตรีสวัสดิ์ครับ"
- หลังจากที่คุณยายหลับไปแล้ว ยาโตะก็พาฮิโยริกับมาซาโอมิไปหา "สิ่งสีดำ" ที่คุณยายพูดถึง สิ่งนั้นอยู่ใกล้ๆกับบันไดที่ประตูหลัง และสิ่งนั้นคือสิ่งที่เหมือนกับยมทูต ซึ่งก็หมายความว่าคุณยายถึงอายุขัยแล้ว
- ฮิโยริขอร้องให้ยาโตะทำอะไรสักอย่างอย่างเช่นฟันมันทิ้งไป แต่ยาโตะบอกว่าถ้าฟันทิ้งไปแล้ว ตัวตนที่จะมารับคุณยายก็จะหายไป วิญญาณของคุณยายจะหลงทางและไม่มีที่พึ่งไปตลอดกาล ... และยังไงก็ไม่มีใครหนีความตายพ้น ฮิโยริถามว่าไม่มีอะไรที่พวกเธอพอจะทำได้แล้วหรือ ยาโตะตอบว่าไม่ใช่อย่างนั้นหรอก ...
- กลางดึก คุณยายตื่นและเดินลงมาที่ชั้นล่างเพราะได้ยินเสียงอะไรบางอย่าง ปรากฎว่าต้นเสียงนั้นคือพ่อแม่ของฮิโยริที่กำลังจะนอนที่ชั้นล่างพร้อมกับลูกชายลูกสาวของพวกเขานั่นเอง แม่ของฮิโยริบอกกับคุณยายว่าตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไปครอบครัวของเธอจะมาอยู่ที่นี่กับคุณยาย เดิมทีพวกเธอตั้งใจที่จะมาอยู่ด้วยกันอยู่แล้ว แต่ที่มามาแบบกะทันหันวันนี้ก็เพราะฮิโยริกับมาซาโอมิโทรไปยืนกรานว่ายังไงก็ต้องมาตอนนี้ให้ได้ ... คุณยายได้ยินแบบนั้นแล้วก็แสดงสีหน้าซาบซึ้งและดีใจออกมา ...
- (น่าจะวันต่อมา) ยาโตะกับยูกิเนะถามฮิโยริว่าจากนั้นเป็นยังไงต่อ เธอตอบว่าทุกคนก็อาศัยอยู่ด้วยกันที่นี่ ตามที่ยาโตะบอกกับเธอเอาไว้ว่า "อยู่กับท่านให้เต็มที่" นี่เป็นสิ่งที่เธอกับพี่ชายของเธอคิดว่าดีที่สุดแล้ว อย่างน้อยพวกเขาก็ไม่อยากให้คุณยายต้องมีความทรงจำที่น่ากลัวอีก ...
"ยาโตะ ขอบคุณนะ ได้คุณช่วยไว้อีกแล้ว"
"ฉันไม่ได้ทำอะไร ... แถมยังพาภัยพิบัติมาที่นี่อีก"
"ภัยพิบัติ ... สาเหตุที่ไม่ยอมกลับมา คงไม่ใช่เพราะคิดแบบนี้หรอกนะ ?"
"ก็ใช่น่ะสิ แถมยังบอกว่าจะรอให้เป็นเทพเจ้าแห่งความสุขก่อนอะไรอีก ..."
"ให้ตายสิ คิดมากเรื่องแปลกๆเสียได้ ..."
"สำหรับฉัน ยาโตะเป็นเทพเจ้าแห่งความสุขตั้งนานแล้วนะ"
'หากไม่เชื่อล่ะก็ จะให้ฉันพูดซ้ำก็ได้ '
'ไม่ว่าจะอีกกี่ครั้ง จนกว่าจะส่งไปถึงเธอ ...'
ที่ยอดตึกแห่งหนึ่ง
- มีชายคนหนึ่งร่วงลงมาจากยอดตึก ...
จบตอนที่ 54
ขอบคุณมากนะค่ะที่ทำสปอยมาให้อ่าน ตอนอ่านเองนี่งงๆมากเลย
ตอบลบขอบคุณมากค่าที่สปอยให้อ่าน
ตอบลบ